Ośrodek Badań nad Awangardą

adiunktka w Instytucie Filologii Romańskiej UJ. Absolwentka filologii romańskiej, doktorat uzyskała w Katedrze Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki UJ. Jej zainteresowania badawcze dotyczą głównie historii teatru europejskiego XX-XXI w., współczesnej literatury frankofońskiej, a także relacji między eksperymentem i tradycją w sztuce XX-XXI wieku.

Autorka książki Tadeusz Kantor i Maurice Maeterlinck. Dramaturgie istnienia (2019). Redaktorka i współredaktorka książek „Les cordonniers” de Tadeusz Kantor/„Szewcy” Tadeusza Kantora (2010), Performatywność reprezentacji (2013), Cricot idzie!/Cricot is coming! (2018), Sous les yeux du spectateur et du voyeur (2022). Członkini redakcji czasopisma „Romanica Cracoviensia” (2018-2023). Tłumaczka z języka francuskiego – m.in. Michel Kichka, Drugie pokolenie. Czego nie powiedziałem mojemu ojcu (MOCAK, 2015), Henri Kichka, Byłem więźniem 10 obozów. 1940-1945 (MOCAK, 2017), Michel Kichka, Falafel na ostro (MOCAK, 2019), Veronika Mabardi, Pewnego dnia zbiorę wszystkie słowa i wejdę do lasu (Lokator, 2022), Roland Topor, Dzieła wybrane. Tom III (Lokator, 2023).

Kuratorka wystawy monograficznej poświęconej przedwojennemu teatrowi Cricot (Cricot idzie!, Cricoteka 2018).

Członkini Association Européenne d’Études Francophones i polskiego komitetu EURODRAM (European network for drama in translation). Współpracuje z Narodowym Instytutem Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. Laureatka stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2017 i 2021 oraz stypendium dla tłumaczy Maison internationale des Littératures Passa Porta 2021.

Prowadziła zajęcia z historii teatru, dramatu i kultury XX w. na Wydziale Polonistyki UJ i na Wydziale Humanistycznym AGH. W Instytucie Filologii Romańskiej prowadzi zajęcia z literatury frankofońskiej XX-XXI w. i sztuki XX w. Obecnie opracowuje monografię przedwojennego teatru Cricot i biografię artystyczną Józefa Jaremy w kontekście awangard od lat 20. do 70. XX wieku.

Basistka zespołu Staff. Trenuje karate tradycyjne.

Kontakt: karolina.czerska@gmail.com

Wybrane publikacje dotyczące awangardy:

- Pociąg zderza się z teatrem. Ostatni manifest teatralny Józefa Jaremy, (w:) Zielone lata. Maria Jarema 1908-1958, red. J. Chrobak, M. Wilk, Kraków 2008.

- La mise en marche du quotidien dans l’œuvre de Tadeusz Kantor, „Tetrade”, nr 1, 2014.

- O poszukiwaniu sacrum w malarstwie abstrakcyjnym Jerzego Nowosielskiego,
„Acta Slavica”, Bydgoszcz 2014.

- Sukces czy niepowodzenie ? O francuskiej realizacji „Szewców” Tadeusza Kantora, „Pamiętnik Teatralny”, z. 2, 2015.

- Od Cricot do Cricot 2. Awangardy teatralne Józefa Jaremy i Tadeusza Kantora,
(w:) Awangarda i krytyka: kraje Europy Środkowej i Wschodniej, red. J. Kornhauser,
M. Szumna, Kraków 2015.

- Tadeusz Kantor: w stronę „teatru niewidzialnego”, „Didaskalia” nr 132, 2016.

- Les sonorités dans les premiers spectacles de Tadeusz Kantor, „Slavica Occitania”, red. K. Joucaviel,
nr 42, 2016.

- „Szewcy” Tadeusza Kantora i „Szewcy” Witkacego. O związkach partytury i wersji scenicznej z tekstem dramatu, (w:) Witkacy 2014: co jeszcze jest do odkrycia? Materiały międzynarodowej konferencji z okazji 75. rocznicy śmierci Stanisława Ignacego Witkiewicza, Słupsk, 17-20 września 2014, red. J. Degler, Słupsk 2016.

- Tytus Czyżewski – wokół teatru Cricot, (w:) Między słowem a obrazem. Rzecz
o Tytusie Czyżewskim, red. D. Wasilewska, Kraków 2016.

- „Niewczesne wesele” – panny młode w teatrze Tadeusza Kantora, „Konteksty. Polska sztuka ludowa”,
nr 1-2,  2017.

- Awangardy teatralne, „Teatr”, nr 10, 2017.

- Enrico Prampolini’s Futurism and the Polish Avant-garde, „International Yearbook of Futurism Studies”, red. G. Berghaus, D. Pietropaolo, B. Sica, De Gruyter, vol. 8, 2018.

- Cricot idzie!/Cricot is coming!, (w:) Cricot idzie!/Cricot is coming!, red. K. Czerska, Kraków 2018.

- Paryż na użytek teatru Cricot. Kilka punktów odniesienia/Paris for the use of the Cricot theatre. Several points of reference, (w:) Cricot idzie!/Cricot is coming!, red. K. Czerska, Kraków 2018.

- Jak brzmiał Cricot, „Teatr”, nr 9, 2018.

- „Trébuchet” d’Yvan Alechine. Avec Marcel Duchamp chez les Huichols, „Acta philologica”, nr 52, 2018.

- O kilku eksperymentach w teatrze Cricot (Henryk Wiciński i Maria Jarema), (w:) Grupa Krakowska 1932-1937, red. B. Ilkosz, Wrocław 2018.

- Tadeusz Kantor i Maurice Maeterlinck. Dramaturgie istnienia, Kraków 2019.

- Teatr Cricot. Suma przybliżeń, „Didaskalia”, nr 153, 2019.

- Maski i lalki w teatrze Cricot, „Teatr Lalek”, nr 3-4, 2019.

- Cricot, hasło w Encyklopedii Teatru Polskiego, z Katarzyną Kwiecień-Kalińską, 2020.

- Józef Jarema/Maria Jarema. Józef Jarema/Marie Sperling. Influences, échanges, fascinations, (w:) Deux: couples et avant-gardes, red. B. Baglivo, B. Meazzi, S.L. Milan, Chambéry 2021.

- Maria Jarema w pejzażu teatralnym Krakowa lat trzydziestych, (w:) Maria Jarema. Wymyślić sztukę na nowo, red. A. Dauksza, Gdańsk-Warszawa 2021.

- Cricot: marzenie o teatrze politycznym? (fragmenty), (w:) Polityki/Awangardy, red. A. Karpowicz,
J. Kornhauser, M. Rakoczy, A. Wójtowicz, Kraków 2021.

- O kilku wątkach działalności Józefa Jaremy w środowisku artystycznym Lazurowego Wybrzeża (1951-1974), „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty”, nr 29, 2022.

- Szopka w kręgu teatru Cricot – wstępne rozpoznanie, (w:) Dramaturgia szopki i jej obecność w historii teatru polskiego, red. K. Janik, Kraków 2022.